In de sporen van Abel Tasman

De treinreis was voornamelijk in het begin erg mooi, langs het strand. Het leuke van de trein is dat je naar buiten kan en daar foto's van de omgeving kan maken!

Aangekomen in Picton gingen we naar "the villa" (door Maaike aanbevolen). Het hostel was van buiten erg kleurrijk (helemaal blauw met rode gevels) en van binnen erg sfeervol! Zeker de tuin was echt gezellig. Jammer genoeg regende het de hele dag, dus vanuit het keukenraam hebben we genoten van de gezelligheid buiten.

Het kamertje was zo poppig, bloemetjesbehang en gedrappeerde gordijnen. De schattigste kamer tot nu toe.

Het hostel staat bekend om de free apple crumble.. Vol verwachting zaten wij na het eten te wachten in de loungekamer. Rond 20.00 uur ging er een bel en snelde iedereen naar de keuken, wij ook natuurlijk :-)Warme apple crumble met ijs, zo lekker! Maaike heeft niks gelogen over zoveel lekkers, mmm! We hebben al besloten om er na Nelson nog twee nachten te slapen!

Picton was regenachtig en we hebben een beetje rondgelopen in het plaatsje. Als we hier terugkomen, na Nelson, gaan we de naar de Queen Charlotte sound (hopelijk is het weer dan beter).

Na 1 nacht in Picton zijn we met de bus naar Nelson gegaan. Toen we aankwamen bij het eindpunt, werden we al opgewacht en naar het hostel gebracht. (Het grote voordeel van boeken.)

Ons hostel heet "the bug" (VW Kever)en is het schoonste hostel tot nu toe! Is ook wel even lekker. Hier slapen we al twee nachten in een lichte en grote kamer met een heerlijk bed! Het grootste voordeel is gratis internet. Alhoewel, mijn internetverslaving is weer net als thuis; ben constant mijn email aan het checken! Het is juist zo lekker om dat even niet te hebben hier in Nieuw Zeeland. Maar voor drie dagen is het wel oké.

Gister zijn we met kiwi kayak op pad geweest. Om 6:45 (veel te vroeg) werden we bij ons hostel opgehaald. Met een busje en nog een handje vol andere mensen zijn we naar het Abel Tasman National park gereden (ongeveer een 1 1/2 uur rijden) en werden we met een watertaxi naar Tonga gebracht. Hier kregen we onze kayak outfit (heel charmant) wetsuit, trui, jas en zwemvest. Op het strand kregen we een korte instructie en konden we even droog oefenen.

Con en ik bleken de enigen te zijn die niet echt ervaren waren met kayaken. Bij Con brak het zweet wel even uit en ook ik kreeg het aardig warm. Nu maar hopen dat we niet omvallen ofzo... Alle zorgen bleken voor niks, als ervaren kayakers hebben we twee uur over het water gevaren. Het was de spierpijn (die we nu hebben, au) zeker waard! Met de kayak zijn we nog langs een zeehondennursery (babycrèche) gevaren, heel schattig! Een van de zeehonden zwom mee met onze kayak, zo leuk.

Aangekomen bij Medland Bay werd een picknick klaargemaakt, met broodjes en muffins, mmmm! Na het eten gingen we het bos in voor de track naar Torrent Bay. Volgens onze guide 1 1/2 uur. We begonnen dus ook rustig aan. Op z'n Conny's door het bos (foto's, foto's en nog meer foto's). Bij een look out kwamen we Nederlanders tegen (hoe bizar, in de middle of nowhere) die van Torrent Bay kwamen. Zij hadden er toch zeker 2 uur overgelopen... Stressig als ik ben, moest er maar even goed doorgelopen worden. Geen foto's, maar lopen, lopen, lopen. We hadden ook geen idee waar we waren of hoe ver we nog moesten.. Mijn visie was beter te vroeg dan te laat om niet de watertaxi te missen. We hadden ook geen gsm mee en er was niemand te bekenen. Na zeker twee uur lopen, kwamen we bij Torrent Bay aan en lag de boot al te wachten! Poef, hadden we het net gehaald. Ondanks het tempo en de weinige foto's hebben we erg genoten van het bos en de prachtige baaien. Abel Tasman park, weer een onvergetelijke dag! Moe maar voldaan kwamen we in het hostel.

Vandaag hebben we uitgeslapen en zijn we Nelson ingegaan. We zijn bij de Cathedraal geweest, bij het middelpunt van NZ en bij twee verschillende parken. Een actieve dag, met steile bergen, prachtige uitzichten en een heerlijk zonnetje.

Morgen gaan we met de bus terug naar Picton (naar The villa natuurlijk) voor twee dagen en daarna zeggen we het zuidereiland waarwel en nemen we de boot naar het noorden.